मन-एक उनाड पाखरू

आज जिथे तिथे होतायत बॉम्बस्फोट
यांना आवर तरी कोण घालणार
मात्र वर तोंड करून नक्की म्हणणार
बॉम्बस्फोट तर होताच राहणार
. . . .असे हे सरकार आपुले

आजही अंधारलेली गावे आहेत इथे
ज्यांनी सूर्याशिवाय उजेड पहिला नाही
पण या पांढरपेशीच्या पार्ट्या सभांना
रोषणाई कधी चुकली नाही
. . . .असे हे सरकार आपुले

करोडोंचा खर्च होतो त्या अतिरेक्यावर
का तर त्याला सुरक्षित ठेवावे
इथे एक रोज निष्पापाचा बळी जातोय
त्यांच्याकडे कोणी बरे ते पाहावे
. . . .असे हे सरकार आपुले

आजही इथला गरीब अर्धपोटी झोपतोय
वंचीत आहे तो पोटभर जेवणासाठी अजून
पण त्या पापाच्या धनी कसाबला मात्र
पोटभर बिर्याणी खायला आवर्जून
. . . . असे हे सरकार आपुले

या देशात बाहेरून येणाऱ्या अतिरेक्यांना
बिनधास्त असा प्रवेश मिळतो
मात्र याच मातीतल्या माणसांना
तो आधाराची ओळख नक्की मागतो
. . . .असे हे सरकार आपुले